دلایل محبوبیت اشعار حافظ
حافظ شیرازی از محبوب ترین شعرای ایران زمین است که با گذشت قرن ها، آثارش نه تنها در ایران بلکه در سراسر نقاط جهان به شهرت رسیده است. اگرچه اشعار حافظ گنج تاریخ ماست و شهرت او زبانزد عام و خاص است اما جزئیات کمی از زندگی او در دسترس است. به جرات میتوان گفت که تاثیر عمیق اشعار حافظ بر روی فرهنگ و زندگی مردم ایران زمین و غزل های شیرین و رندانه او، دل هر خواننده ای را به دست آورده است. این شهرت سبب شده تا بسیاری غزلیات حافظ را حفظ کرده و یا در سخنان روزمره و ضرب المثل ها استفاده کنند.
القاب حافظ شیرازی
حافظ دارای تخلص و القاب متعددی می باشد که از آن جمله می توان به لسان الغیب، ترجمان الاسرار، لسان العرفا، ناظم الاولیا، بلبل شیراز، خواجه عرفان، خواجه شیراز، کاشف الحقایق، مجذوب سالک و ترجمان اللسان اشاره کرد.
آثار حافظ شیرازی
دیوان حافظ شامل 500 غزل، 42 رباعی و چندین قصیده می باشد که در طول 50 سال سروده است. از آن جایی که حافظ تنها در لحظاتی که خاص و الهام بخش بود به سرودن اشعارش می پرداخت، به طور متوسط در هر سال فقط 10 غزل سروده و تمرکز او خلق اثری شایسته مقام واقعی معشوق بوده است
ویژگی های شعر حافظ
از آنجا که حافظ که خود را لسان الغیب خوانده و همچنین قرآن را به گونه های مختلف در شعرش منعکس کرده، شعر وی از نظر اکثر مردم مقدس شمرده می‌شود.از مهم ترین خصوصیت های اشعار حافظ قدرت تاویل پذیری است. به طوری که هر کس دیوان حافظ را باز می کند و غزلی می خواند، با توجه به شرایط روحی و حال و هوای خود برداشت خاصی از شعر خواهد داشت، گویی حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است!
کاربرد اشعار حافظ
قدرت خارق‌العادة نیروی تخیل و ذوق هنری و زیبایی آفرینی شاعر توأم با چینش درست و به‌جای فعل در اثنای سخن، موجب گردیده است که شعر حافظ از بلاغت و شیوایی برخوردار گردد .همین امر موجب شده تا از اشعار حافظ به صورت مکرر در موسیقی سنتی ایرانی، هنرهای تجسمی و خوشنویسی استفاده شده است. ایرانیان در مراسم مختلف سنتی و ملی به ویژه عید نوروز و شب یلدا به خواندن غزلیات حافظ پرداخته و تفال به دیوان حافظ سنتی دیرینه محسوب می شود.
اشعار حافظ از نگاه غربی ها
اشعار حافظ توسط متفکران بزرگ دنیای غرب از جمله نیچه و آرتور کانن دویل (خالق شخصیت شرلوک هولمز) مورد ستایش قرار گرفته است. گارسیا لورکا و یوهانس برامس حافظ را ستوده و حتی گفته می شود ملکه ویکتوریا در مواقع خاص و ضروری از دیوان حافظ مشورت می گرفته است!
نیچه در نوشته هایش بارها از نام حافظ در کنار گوته یاد کرده و از هر دو به عنوان قله های خردمندی ژرف نام برده است.
دیدگاه خود را بگذارید